Liczbę osób niezdolnych do samodzielnego życia, ze względu na stan zdrowia, wiek lub niepełnosprawność, potrzebujących codziennej opieki szacuje się
w Polsce na kilka milionów.
Opiekunów osób niesamodzielnych jest co najmniej tyle samo.
Zarówno w Polsce, jak i w całej Europie, zwraca się uwagę na konieczność wzmocnienia opiekunów rodzinnych, umożliwienie im połączenia pracy
z opieką i prawo dostępu do tzw. „opieki wytchnieniowej”.
Często nikt nie pyta opiekunów, czy potrzebują pomocy, w jakiej formie ta pomoc jest najbardziej potrzebna. Czasami sami opiekunowie nie wiedzą o co
i gdzie mają prawo się ubiegać.
Zwykle pozostają w pojedynkę i przejmują sami ciężar całej opieki.
Rezygnują z pracy zawodowej, korzystają ze zwolnień lekarskich na opiekę nad chorym bądź ograniczają wymiar pracy.
Wśród najczęstszych problemów identyfikowanych przez opiekunów wymienia się:
- brak poradnictwa
- brak klarownych informacji
- przemęczenie
- brak wsparcia.
Istnieje zatem potrzeba zwiększenia jakości i efektywności opieki nad osobami niesamodzielnymi.
Odpowiedzią na brak kompetencji opiekuńczych wśród opiekunów nieformalnych /faktycznych osób niesamodzielnych są szkolenia opiekuńcze.
